Nawóz jest ostrożnym wydatkiem w ogólnych wydatkach produkcji ponoszonych w sadownictwie. Mimo to niesprawne techniki wykorzystywania nawozów obniżą efektywność ich wykorzystania przez drzewa. Zastosowanie większych dawek w celu wyrównania strat nie jest rozwiązaniem, ponieważ nieefektywne zastosowanie nawozów może też zakwaszać glebę, a w dłuższym czasie zanieczyszczać wodę drenażową.
nawóz do rzepaku
Nawozy w sadownictwie – skuteczność zastosowania
Długoterminową odpowiedzią na właściwe użycie nawozów w sadach jest dobre przemyślenie strategii ich stosowania, by upewnić się, że jest ona tak wydajna, jak to wyłącznie dopuszczalne – oczywiście biorąc pod szczególną uwagę warunki i możliwości. W znacznej większości sadów nawóz przekazywany jest otwarcie do gleby, rozrzucony wzdłuż linii drzew czy też wprowadzany w ramach natryskiwania.
W większości wypadków sadownicy selekcjonują nawóz na bazie wyników zdobytych z poprzednich lat. Bierze się też pod uwagę kwestię kosztów oraz rozpuszczalności w wodzie, jeżeli wybrane nawozy w sadownictwie są poświęcone do fertygacji. Niemniej jednak innym aspektem niejednokrotnie pomijanym jest zdolność rozmaitych nawozów i składników pożywnych do przemieszczania się w glebie. Ta ich swoista mobilność ma prawo mieć znaczny wpływ na straty w kontekście wymywania, które są w stanie wynikać z nieodpowiednich technik stosowania nawozów i zarządzania nawadnianiem.
Sadownicy muszą więc być świadomi rozpuszczalności nawozów w wodzie pamiętając jednak, że zdolność nawozu do rozpuszczenia w wodzie nie zawsze jest jedynym solidnym wskaźnikiem możliwości przemieszczania się nawozu lub ewentualnie jego składników w glebie.